انتظار یعنی آماده باش کامل

چگونه خود را منتظر حقیقی امام عصر علیه السلام می  دانی در حالی که به این امر نیز واقفی که  با قیام آن حضرت طعمه شمشیرش خواهی شد؟ من اگر آلوده و ناپاکم چگونه مى توانم منتظر انقلابى باشم که شعله اوّلش دامان آلودگان را مى گیرد! ارتشى که در انتظار جهاد بزرگى است آمادگى رزمى نفرات خود را بالا مى برد و روح انقلابى در آن ها مى دمد، و هر گونه نقطه ضعفى را اصلاح مى کند.

انتظار متشکل از دو عنصر است

«انتظار» همیشه از دو عنصر «نفى» و «اثبات» تشکیل مى شود; ناراحتى از وضع موجود و عشق و علاقه به وضع بهتر. و در اینجا اضافه مى کنیم که در هر انقلاب و تحوّل بنیادى نیز دو جنبه وجود دارد; جنبه نفى و جنبه اثبات. جنبه نخستین انقلاب که همان جنبه «نفى» است، از میان بردن عوامل اختلال و فساد و انحطاط و شستشو دادن لوح جامعه از نقش هاى مخالف است. کسانى که در انتظار چنان انقلابى به سر مى برند اگر در دعوى خود صادق باشند (نه جزء منتظران دروغین خیالى) بطور مسلم آثار زیر در آن ها آشکار خواهد شد:

۱) خودسازى فردى

حکومت جهانى مهدى قبل از هر چیز نیازمند به عناصر آماده و با ارزش انسانى است که بتوانند بار سنگین چنان اصلاحات وسیعى را در جهان بدوش بکشند; و این در درجه اوّل محتاج به بالا بردن سطح اندیشه و آگاهى و آمادگى روحى و فکرى براى همکارى در پیاده کردن آن برنامه عظیم است; تنگ نظرى ها، کوته بینی ها، کج فکری ها، حسادت ها، اختلافات کودکانه و نابخردانه، و بطور کلّى هر گونه نفاق و پراکندگى با موقعیّت منتظران واقعى سازگار نیست.

نکته مهم اینجاست که منتظر واقعى براى چنان برنامه مهمّى هرگز نمى تواند نقش تماشاچى را داشته باشد; باید حتماً در صف اصلاح طلبان واقعى قرار گیرد. ایمان به نتایج و عاقبت این تحوّل هرگز به او اجازه نمى دهد که در صف مخالفان باشد و قرار گرفتن در صف موافقان نیز محتاج به داشتن اعمالى پاک و روحى پاک تر، برخوردارى از شهامت و آگاهى کافى است.

۲ ) خودیاریهاى اجتماعى

منتظران راستین در عین حال، وظیفه دارند که علاوه بر اصلاح خویش، در اصلاح دیگران نیز بکوشند; زیرا برنامه عظیم و سنگینى که انتظارش را مى کشند یک برنامه فردى نیست; برنامه اى است که تمام عناصر تحوّل باید در آن شرکت جوید; باید کار به صورت دسته جمعى و همگانى باشد; کوشش ها و تلاش ها باید هماهنگ گردد و عمق و وسعت این هماهنگى باید به عظمت همان برنامه انقلاب جهانى باشد که انتظار آن را دارند.

در یک میدان وسیع مبارزه دسته جمعى هیچ فردى نمى تواند از حال دیگران غافل بماند; بلکه موظّف است هر نقطه ضعفى را در هر کجا ببیند اصلاح کند; و هر موضع آسیب پذیرى را ترمیم نماید; و هر قسمت ضعیف و ناتوانى را تقویت کند; زیرا بدون شرکت فعّالانه و هماهنگ تمام مبارزین، پیاده کردن چنان برنامه اى امکان پذیر نیست.

۳) حل نشدن در فساد محیط

هنگامى که فساد فراگیر مى شود، و اکثریّت و یا جمع کثیرى را به آلودگى مى کشاند، گاهى افراد پاک در یک بن بست سخت روانى قرار مى گیرند، بن بستى که از یأس از اصلاحات سرچشمه مى گیرد. گاهى آنها فکر مى کنند، کار از کار گذشته و دیگر امیدى براى اصلاح نیست، و تلاش و کوشش براى پاک نگهداشتن خویش بیهوده است; این نومیدى و یأس ممکن است آنها را تدریجاً به سوى فساد و همرنگى با محیط بکشاند، و نتوانند خود را به صورت یک اقلّیّت صالح در برابر اکثریّت ناسالم حفظ کنند، و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوایى بدانند.

تنها چیزى که مى تواند در آن ها روح امید بدمد و به مقاومت و خویشتن دارى دعوت کند و نگذارد در محیط فاسد حل شوند، امید به اصلاح نهایى است; تنها در این صورت است که آن ها دست از تلاش و کوشش براى حفظ پاکى خویش و حتّى براى اصلاح دیگران بر نخواهند داشت.

امید را مى توان همواره به عنوان یک عامل موثّر تربیتى در مورد افراد فاسد شناخت; همچنین افراد صالحى که در محیط هاى فاسد گرفتارند، بدون امید نمى توانند خویشتن را حفظ کنند.

نتیجه این که، انتظار ظهور مصلحى که هر قدر دنیا فاسدتر مى شود امید ظهورش بیشتر مى گردد اثر فزاینده روانى در معتقدان دارد، و آنها را در برابر امواج نیرومند فساد بیمه مى کند; آنها نه تنها با گسترش دامنه فساد محیط مأیوس تر نمى شوند، بلکه به مقتضاى:

وعده وصل چون شود نزدیک        آتش عشق تیزتر گردد

انتظار سازنده داشته باش

انتظار سازنده، تحرک بخش و تعهد آور، همان انتظار راستینی است که در روایات از آن به عنوان «با فضیلت‏ترین عبادت» یاد شده است. از آیات و روایات استفاده می‏شود که ظهور حضرت مهدی‏علیه السلام، حلقه‏ای است از حلقه‏های مبارزه اهل حق و اهل باطل که به پیروزی اهل حق منتهی می‏شود. سهیم بودن یک فرد در این سعادت، موقوف به این است که آن فرد، عملاً در گروه اهل حق باشد. شهید مطهری‏رحمه الله می‏نویسد:

«در روایات اسلامی، سخن از گروهی زبده است که به محض ظهور امام‏علیه السلام به آن حضرت می‏پیوندند. بدیهی است که این گروه ابتدا به ساکن خلق نمی‏شوند و به قول معروف از پای بوته هیزم سبز نمی‏شوند [؛بلکه] معلوم می‏شود در عین اشاعه و رواج ظلم و فساد، زمینه‏هایی عالی وجود دارد که چنین گروه زبده را پرورش می‏دهد. این خود می‏رساند که نه تنها حق و حقیقت به صفر نرسیده است؛ بلکه فرضاً اگر اهل حق از نظر کمیت قابل توجه نباشد، از نظر کیفیت ارزنده‏ترین اهل ایمان‏اند و در ردیف یاران سیدالشهداءعلیه السلام».

از انتظار ویرانگر بترسید

این نوع انتظار حاصل برداشتِ قشریِ مردم، از مهدویّت و قیام و انقلاب مهدی موعود علیه السلام است که صرفاً ماهیت آن را انفجاری می‏دانند که فقط و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلم‏ها، تبعیض‏ها، اختناق‏ها، حق کشی‏ها و تباهی‏ها ناشی می‏شود.

نوعی سامان یافتن است که معلول پریشان شدن است. آن گاه که حق و حقیقت طرفداری نداشته باشد، باطل، یکّه تازِ میدان گردد و جز نیروی باطل نیرویی حکومت نکند و فرد صالحی در جهان یافت نشود؛ این انفجار رخ می‏دهد و دست غیب برای نجات حقیقت (نه اهل حقیقت زیرا حقیقت طرفداری ندارد) از آستین بیرون می‏آید. بنابراین هر اصلاحی محکوم است؛ زیرا هر اصلاح یک نقطه روشن است و تا در صحنه اجتماع، نقطه روشنی هست دست غیب ظاهر نمی‏شود! این نوع برداشت از ظهور و قیام مهدی موعود علیه السلام و این نوع انتظار فرج (که منجر به نوعی تعطیل در حدود و مقررات اسلامی می‏شود و نوعی «اباحی گری» باید شمرده شود) به هیچ وجه با موازین اسلامی و قرآنی وفق نمی‏دهد.

                                                                                                                                                         فرآوری: وکیلی

بخش مهدویت تبیان

منابع:

۱)  حکومت جهانی مهدی (عج)، آیت الله مکارم شیرازی

۲)  فرهنگنامه مهدویت، خدامرد سلیمیان