در خصوص چگونگی مهلت خواستن از خداوند آمده است: پروردگارا! ما را تا مدت کوتاهی مهلت ده، تا دعوت تو را اجابت نماییم و از پیامبران پیروی کنیم. ابراهیم / ۴۴
نکته‌ها
با توجه به آیه قبل، ابتدا به نظر می‌رسد که این آیه نیز درباره قیامت است، ولی جمله «اخّرنا الی اجل قریب نُجب دعوتک…» بیشتر، این معنا را به ذهن می‌آورد که آیه درباره عذاب الهی در دنیاست، زیرا تأخیر عذاب و اجابت دعوت خداوند و پیروی از پیامبران، مربوط به دنیاست نه قیامت.
در قیامت نیز تقاضای بازگشت به دنیا وجود دارد که آیات آن، مکرر در قرآن آمده از جمله:
الف: «فهل الی خروج من سبیل» آیا برای خارج شدن از هلاکت راهی هست؟
ب: «فارجعنا نعمل صالحا» ما را به دنیا برگردان تا عمل صالحی انجام دهیم.
ج: «ربّنا اخرجنا نعمل صالحا» پروردگارا! ما را از دوزخ خارج کن تا کار خوب انجام دهیم.
از این آیه می‌آموزیم و درس می‌گیریم که:
۱- مجرمان روزی پشیمان می‌َوند، اما فرصت‌های از دست رفته باز نمی‌گردد. «اخرّنا…»
۲- راه نجات در تبعیت از رهبران آسمانی است.
الهی دل به سوی کعبه داشتن چه سودی دهد آنکه را دل به سوی خداوند کعبه ندارد.
