مصرف مشروب و خمر جایز نیست و حرام می باشد؛ مگر برای درمان و از روی ناچاری، که آن هم باید به مقدار ضرورت کفایت شود.
ضرورت وقتی است که به تشخیص متخصص راه دیگری برای درمان وجود نداشته باشد.
Δ
