اصول دین پایه‌های اعتقادی دین است که نخست باید به آن‌ها ایمان آورد و سپس به فروعی که از آن بر خواسته‌است پای‌بند بود. اصول دین مربوط به اعتقاد است و فروع دین مربوط به عمل.

اصول دین، توحید، نبوت و معاد پایه‌های اعتقادی ادیان را شامل می‌شود؛ و در زبان‌ها، زمان‌ها و اقوام مختلف صور متفاوتی به خود گرفته است

* توحید: به معنای یگانگی خداوند متعال است.

هلال رمضان چطور دیده می‌شود؟

برای مردم همواره این سوال وجود دارد که با وجود پیشرفت‌های غیرقابل انکار علم و فناوری و قوی‌ترین تلسکوپ‌ها و نرم‌افزارهای محاسباتی، چرا هر سال در آغاز و پایان ماه رمضان موضوع رصد هلال ماه‌های رمضان و شوال به بحث روز تبدیل می‌شود؟ مگر دیدن یا ندیدن هلال ماه چقدر پیچیده است که هر سال برای تعیین روز آغاز ماه مبارک رمضان یا عید سعید فطر باید تا حوالی نیمه شب منتظر بمانیم؛ تا حدی که گاهی صبح روزی که قرار بود سی‌‌اُم رمضان باشد، ناگهان از رسانه‌ها خبر حلول عید سعید فطر اعلام می‌شود. آیا کشورهای اسلامی دیگر هم وضع مشابهی دارند؟ واقعیت این است که ماجرا به این سادگی نیست که در نگاه اول به نظر می‌رسد.

چرا دیدن هلال اول ماه دشوار است؟

رویت هلال ماه‌ رمضان و شوال فراتر از بحث تقویمی است

کره ماه از دید ما که ساکن زمین هستیم، حدود هر ۲۹.۵ روز یکبار به دور زمین می‌چرخد. از آنجا که واحد تقویم «یک روز» است و امکان در نظر گرفتن نیم روز و چند ساعت و دقیقه به عنوان واحد تقویم وجود ندارد، از این رو در استخراج تقویم قمری همیشه ماه‌ها ۲۹ و ۳۰ روز در نظر گرفته می‌شود. حتی گاهی ممکن است دو تا سه ماه قمری ۲۹ یا ۳۰ روزه به صورت متوالی پشت سر هم تکرار شود.

منجمان و دیگر علاقه‌مندان بحث رؤیت هلال برای تعیین روز اول ماه همواره در شامگاه بیست و نهمین روز ماه قمری برای رؤیت هلال اقدام می‌کنند. به این ترتیب اگر هلال ماه دیده شود، فردا روز اول ماه قمری بعد خواهد بود و اگر هلال دیده نشود، فردا روز سی‌اُم ماه قمری و پس‌فردا تحت هر شرایطی اولین روز ماه قمری بعد خواهد بود؛ حتی اگر هلال ماه در شب سی‌اُم هم رؤیت نشود به هر حال پس فردا روز اول ماه قمری بعد است و ماه ۳۱ روزه نمی‌شود؛ زیرا طول روزهای ماه قمری فقط می‌تواند ۲۹ یا ۳۰ روز باشد و ماه ۳۱ روزه در تقویم قمری تعریف نشده است.

علت آمدن کلمه های «خوب، بد و میانه» در بالای صفحات قرآن، نشانه استخاره بودن آن می باشد. اما ذکر چند نکته در رابطه با کلمه های فوق را یادآور می شویم:

۱. این واژه ها ربطی به قرآن ندارد و در واقع با قرآن نبوده است،بلکه مربوط به کسانی می باشد که می خواهند به قرآن استخاره نمایند و لذا در گذشته بعضی از ناشرین با کمک گرفتن از بعضی افرادی که تا حدودی تفسیری از آیات قرآن می فهمیدند، آیات اول هر صفحه را مورد مطالعه قرار می دادند و آن چه به نظرشان خوب، بد و میانه می آمد، در بالای صفحات قرآن این را می نوشتند.

مزاح و مداعبه در زبان عربی و شوخی در زبان فارسی نوعی رفتار اجتماعی است که موجب سرور و شادی انسان می شود. از آن جایی که شادی و سرور برای انسان مطلوب است و آثار و برکات بسیاری بر آن بار می شود، توجه به اسباب سرور و شادی از جمله شوخی نیز مطلوب است، هر چند که در اسلام، آن چه پسندیده است حفظ تعادل و اعتدال به ویژه در رفتار است تا به دور از هر گونه افراط و تفریطی، شرایط به گونه ای در آید که ضمن بهره مندی از هر گونه ظلم و ستم جلوگیری شود؛ زیرا افراط در شادی به شکل فرح و خوشحالی مستانه و سبکساری افزون بر آسیب روحی و روانی به شخص به دیگران نیز آسیب وارد سازد.

پیش از همه باید بدانیم که خداوند هر چیزی را که برای ما نهی کرده است ضررهایی دارد که به خودمان برمی گردد. اما از جمله ضررهایی که می توان برای استفاده طلا برای مردان برشمرد عبارتند از: از نظر پزشکی، طلا روی گلبول های قرمر خون مردان اثر سوئی دارد و سیستم ایمنی بدن آنان را دچار اشکال می کند. وقتی طلا با پوست تماس پیدا می کند، یون های آن وارد بدن می شوند. این یون ها در مردان در کبد جمع و همان جا متوقف می شوند و موجب اختلال می شوند.