حتمان این خاطره رو بخونید تا جایگاه شهدا مخصوصان شهید گمنام ابراهیم هادی رو درک کنید…

درخواست نصحیت عارفی از یک شهید : سال اول جنگ بود. به مرخصی آمده بودیم. با موتور از سمت میدان سرآسیاب به سمت میدان خراسان در حرکت بودیم. ابراهیم (شهید ابراهیم هادی)عقب موتور نشسته بود.

از خیابانی رد شدیم. ابراهیم یک دفعه گفت: امیر وایسا! من هم سریع آمدم کنار خیابان. با تعجب گفتم. چی شده؟! گفت: هیچی، اگر وقت داری بریم دیدن یه بنده خدا!‌ من هم گفتم: باشه، کار خاصی ندارم.
با ابراهیم داخل یک خانه رفتیم. چند بار یاالله گفت. وارد اتاق شدیم. چند نفری نشسته بودند. پیرمردی با عبای مشکی و کلاهی کوچک بر سر بالای مجلس بود. به همراه ابراهیم سلام کردیم و در گوشه اتاق نشستیم. صحبت حاج آقا با یکی از جوان‌ها تمام شد. ایشان رو کرد به ما و با چهره‌ای خندان گفت: آقا ابراهیم راه گم کردی، چه عجب این طرف ‌ها!

ابراهیم سر به زیر نشسته بود. با ادب گفت: شرمنده حاج آقا، وقت نمی‌کنیم خدمت برسیم. همین طور که صحبت می‌کردند فهمیدم ایشان، ابراهیم را خوب می‌شناسد حاج آقا کمی با دیگران صحبت کرد.

شهید همواره زنده است ودر دو آیه از قرآن کریم به صراحت زنده بودن شهداء مطرح شده است.

مراد از زنده بودن شهدا
شهادت مرگی از راه کشته شدن است، که شهید آگاهانه و بخاطر هدف مقدس و به تعبیر قرآن (فی سبیل الله) انتخاب می کند و چنین مرگی است که به تعبیر پیامبر(صلی الله و علیه وآله) شریفترین و بالاترین نوع مردن است (اَشرُفُ المُوًتِ قَتْلُ الشَّهادَهِ) و علی (علیه السلام) آن را گرامی ترین نوع مردن می داند.(اَکْرُمُ المُوًتِ اَلْقُتْلُ)
شهید  همواره زنده است و در قرآن کریم به صراحت این مطرح شده است.
مراد از زنده بودن شهدا چیست؟
آنچه در این زمینه قطعی می باشد این است که منظور از زنده بودن جسم شهداء نیست زیرا همه می دانیم که جسم آنها مانند جسم دیگران متلاشی و از بین می رود . و اما در اینکه مراد از حیات و زنده بودن شهداء چیست، اقوال متعددی وجود دارد:
منظور از حیات و زندگى براى شهید، حیات برزخى است که ارواح در عالم پس از مرگ دارند و نه زندگى جسمانى و مادى. حیات برزخى همان عالم قبر است که مردگان در آنجا تا قیامت معذّب یا متنعّم خواهند بود.

هیچ شهیدی گمنام نیست، تنها هدف این مقاله است که با اجرای طرح مشترک بانک اطلاعاتی قوی شناسایی DNA ی شهدای گمنام و خانواده هایشان، امکان پذیر می باشد.

خیلی از شما، وقتی چیزی ضروری را گم می کنید، هر جای ممکنی را برای یافتنش زیرو رو می کنید و وقتی که کم کم از جستجوی خود ناامید می شوید، به دلیل ضرورت آن چیز، شما تحت فشار قرار می گیرید و کمی عصبی می شوید. در جستجوی بعدی این عصبانیت به اوج می رسد. طولی نمی کشد که داد و قال می کنید. سر اعضای خانواده داد می زنید. کنترلتان از دستتان خارج می شود و برخی از اشیاء را به اطراف پرت می کنید.

یاد باد آن روزگاران یاد باد