قرض در لغت به معنای قطع کردن با دندان می باشد، بنابراین قرض نوعی از قطع کردن و جدا کردن است.انسان جماعت روحیه ی عجیبی دارد اگر دنیا را هم داشته باشد سیر نمی شود و هر چه بیشتر داشته باشد بیشتر حریص می شود ،اگر هم زمانی بخواهد بیش از توانش سرمایه گذاری کند مجبور به قرض گرفت از جاهای مختلف و افراد است.اما نگاه علمای دین به موضوع قرض دادن و گرفتن به چه صورت است؟
زمانی گفته می شود فردی به فرد دیگر قرض داده است یعنی مالی را که او می طلبد از خود جدا نموده و به او عطا کند. (طبرسی، ابی علی الفضل بن الحسین، مجمع البیان، ج ۲، ص ۶۰۶)
