کلمه مال جمعش اموال در قرآن آیات متعددی در رابطه با آن داریم.  بخشی جنبه مثبت است، بخشی جنبه منفی است.
آیاتی که به مال و نوع استفاده از مال به صورت منفی مذمت کرده است؛
۱- «یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَه‏» (همزه/۳) بعضی فکر می‌کنند مالشان ماندگار است مثل فرعون، مثل قارون.
۲- «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَهٍ، الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَه» (همزه/۱و۲) بعضی فکر می‌کنند جمع مال یک امتیاز است. از راه حرام منظور است.
۳- «وَ تُحِبُّونَ‏ الْمالَ‏ حُبًّا جَمًّا» (فجر/۲۰) بعضی به اجتماع مال می‌اندیشند، نه به انفاق و دادن مال به دیگران! اینها آیاتی است که نسبت به مال منفی است.

انفاق از امور مهم برای رفع فاصله طبقاتی و رسیدن انسان ها به سعادت و تکامل است. با این توضیح که فردا انفاق کننده با بخشش سرمایه های مادی و معنوی روح خود را از رذایل اخلاقی نجات داده و نزد خداوند اجرای عظیم دریافت کرده است و فردی که مورد انفاق قرار گرفته فرصت بیشتری برای ارتباط با خداوند یافته و امیدوار به اجرای عدالت در جامعه گشته است. انفاق ارزشمند دارای شرایط خاصی است که فرد انفاق کنند باید آنها را رعایت کند

اصطلاح اِنفاق در قرآن و کتب اسلامی به معنی بخشش مال به فقیران برای کسب رضای خداست است و در نزد عارفان به منزله کمال بخشش است. انفاق از ریشه «ن-ف-ق» است که به گفته راغب در مفردات به معنی «کم‌شدن» است.

انفاق از امور مهم برای رفع فاصله طبقاتی و رسیدن انسان ها به سعادت و تکامل است. با این توضیح که فردا انفاق کننده با بخشش سرمایه های مادی و معنوی روح خود را از رذایل اخلاقی نجات داده و نزد خداوند اجرای عظیم دریافت کرده است و فردی که مورد انفاق قرار گرفته فرصت بیشتری برای ارتباط با خداوند یافته و امیدوار به اجرای عدالت در جامعه گشته است. انفاق ارزشمند دارای شرایط خاصی است که فرد انفاق کنند باید آنها را رعایت کند.

وقتی در خیابان ‌های شهر قدم می‌ زنیم با نیازمندانی مواجه می ‌شویم که یکی با پرسیدن آدرس و دیگری با درخواست کمک نقدی و دیگری با هزار و یک روش که راست و دروغش را نمی ‌شود تشخیص داد، از تو کمک می خواهند.

گاه این روش ‌ها چنان بدیع و نو هستند که هر قدر هم که محتاط باشیم، قادر به تشخیص صحت آن نیستیم و برای کمک کردن یا نکردن بر سر دو راهی می ‌مانیم.

یکی به بهانه بیماری فرزندش، یکی به بهانه ادای نذرش، دیگری به بهانه سرقت کیفش و آن یکی با حرفی دیگر می ‌خواهد از احساس ترحم شما برای رسیدن به وجه مورد نیازش به عنوان یک پل استفاده کند. به راستی چگونه می‌ شود با این همه نقاب، نیازمند واقعی را تشخیص داد؟ در این مواقع دو راه بیشتر پیش رو نیست! گرفتن دست نیازی که به سویتان بلند شده یا رد شدن از کنار این ماجرا …
تکدی گری و اظهار ضعف و تظلّم در دین مبین اسلام امری ناشایست، شمرده شده و خداوند متعال راضی نیست که هیچ مومنی، برای امرار معاش خود، سر بار مردم باشد و با حالت ذلت از دیگران درخواست نماید.
در روایتی داریم که امام صادق (علیه‌ السلام) از پیامبر (صلی ‌الله ‌علیه‌ و ‌آله) نقل فرمود که: «خداوند تبارک و تعالى، صفت گدائى از دیگران را دشمن می ‌دارد و دوست دارد که از خودش درخواست شود و هیچ عبادتى به درگاه خداوند (عزّوجلّ) دوست داشتنی ‌تر از این نیست که دست طلب بردارند و با دعا و نیایش، حاجات خود را از او بخواهند، مبادا کسى از گدائى درگاه خدا شرم کند، گر چه به خاطر یک بند کفش باشد.» [الکافی، ج‏۴، ص ۲۰-۲۱]