علاوه بر آیات و روایات امروزه از نظر علمى نیز مضرات مصرف مواد الکلى به اثبات رسیده است. دانشمندان به این واقعیت اعتراف داشتهاند که از جمله آثار زیان بخش شراب، پیامد سویى است که روى مغز و عقل مىگذارد و آن را از کار مىاندازد. روشن است که با از بین رفتن عقل، پرده شرم و حیا دریده مىشود. در نتیجه میدان به دست غرایز حیوانى مىافتد. انسان به صورت حیوانى وحشى و لجام گسیخته در می آید.
نوشابه هاى الکلى پس از استفاده سریعاً جذب خون مىشود . خون در مسیر خود مغز را بى نصیب نمىگذارد، در نتیجه عمل سلسله اعصاب رو به ضعف مىرود و خویشتن دارى که ارادى و منشأ شرم و حیا در انسان و مانع از بروز کارهاى زشت است، از دست مىرود.همانطور که امام رضا علیه السلام فرمودند: خدا شراب را بدان جهت حرام کرد که مایه فساد و بازداشتن عقل از درک حقایق و از بین بردن شرم و حیا است.
دلیل اول – کتاب (قرآن)
در قرآن کریم آیات فراوانى وجود دارد که حرمت مشروبات الکلى را به زبان کنایه و یا موردى بیان مى کند، ولى ما به صریح ترین آنها مى پردازیم:
۱- «انّما الخمر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه لعلکم تفلحون؛ (مائده (۵) آیه ۹۰)
تحقیقاً شراب و انواع قمار و بت پرستى و یا سنگ هایى که براى قربانى نصب شده و چوبه هاى قرعه (براى کشف امور غیبى)، پلیدى از کارهاى شیطان است، از آن دورى گزینید، شاید رستگار شوید.»
۲- «انما یرید الشّیطان ان یوقع بینکم العداوه و البغضاء فى الخمر و المیسر…؛ (مائده (۵) آیه ۹۱) شیطان مى خواهد کینه توزى و دشمنى را از طریق شراب و قمار در میان شما بیفکند و تضادهاى داخلى را تشدید نماید و شما را از یاد خدا و نماز باز دارد، آیا باز هم دست از آن بر نمى دارید.»
۳- «یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما؛ (بقره (۲) آیه ۲۱۹)
تو را از شراب و قمار مى پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ است و سودهایى براى مردم و گناهشان از سودشان بیشتر است.»
به اجماع فقهاى شیعه و سنّى، شراب، نجس و حرمت آن محرز است. اکثر عالمان دینى مشروبات را حتى به نام دارو نیز تجویز نمى کنند، چرا که خداوند متعال شفایى در حرام قرار نداده است. تمام فقیهان اسلامى براى شراب خوار اجراى حد شرعى (هشتاد ضربه شلاق) را واجب نموده اند
دلیل دوم – احادیث نبوى و علوى (سنت)
۱- در مجامع شیعه و سنّى، این حدیث معروف است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ده گروه را لعنت کرده است که به گونه مستقیم یا غیر مستقیم در شراب سازى دخالت دارند: ۱ – کسى که درخت انگور را به نیت شراب غرس کند؛ ۲ – آن که بدین قصد از درخت تاک پاسدارى نماید؛ ۳ – خریدار مشروبات؛ ۴ – فروشنده آن؛ ۵ – کسى که مى نوشد؛ ۶ – کاسبى که از شراب فروشى پولى به دست مى آورد؛ ۷ – فشار دهنده انگور به انگیزه ساختن شراب؛ ۸ – افرادى که مشروبات را حمل و نقل مى کنند؛ ۹ – تحویل گیرنده آن؛ ۱۰ – ساقى یا کسى که شراب براى دیگرى مى برد. ( فروع کافى، چاپ جدید، ج ۶، ص ۴۳۰ – ۴۲۹)
۲- در اسلام هیچ گناهى تا این حد نکوهیده نشده است. پیامبر (صلی الله علیه و آله) به حضرت على (علیه السلام) فرمود: «اگر همه گناهان را در خانه اى جمع کنند، کلید آن شراب است.» ( وسائل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۷۱)
۳- امام على (علیه السلام) مى فرماید: «خداوند شراب و مى گسارى را براى سلامت عقل حرام کرده است.» ( نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲)
۴- امام صادق (علیه السلام) نیز فرمود: «اگر کسى دخترش را به شراب خوار بدهد مانند این است که او را در آتش انداخته است.» (وسائل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۴۹)
دلیل سوم – عقل
برخى از عقلاى جهان به خصوص پزشکان متعهد بر اساس موازین عقلى و علمى و بلکه مشاهدات حسى معتقدند الکلِ مسکِر انسان را از حالت عادى خارج مى سازد و براى مدت زمانى او را در مستى و بى خبرى نگه مى دارد و در این حالت هرگونه عمل خطرناک و یا شرم آورى از وى امکان صدور مى یابد.
دلیل چهارم – اجماع
به اجماع فقهاى شیعه و سنّى، شراب، نجس و حرمت آن محرز است. اکثر عالمان دینى مشروبات را حتى به نام دارو نیز تجویز نمى کنند، چرا که خداوند متعال شفایى در حرام قرار نداده است. تمام فقیهان اسلامى براى شراب خوار اجراى حد شرعى (هشتاد ضربه شلاق) را واجب نموده اند.
دلیل پنجم – علوم طبیعى (علم پزشکى)
(منظور از علوم طبیعى، استنتاجاتى است که متفکران از آن دارند. هنگامى که علم خطرات و مضرّات شراب را کشف مى کند، عقل حرمت آن را اعلام مى دارد.).از نظر علم پزشکى نیز حرمت شراب، محرز است، زیرا کتاب هاى متعددى درباره زیان هاى آن از سوى پزشکان دل سوز نوشته شده است.
اگر حرمت شراب به علت ضرر آن است؛ چرا سیگار حرام نیست؟
شیعه به پیروی از امامان معصوم (ص) استفاده از قیاس را برای اثبات احکام شرعی جایز نمی داند؛ زیرا قیاس حداکثر ظن آور است و یقین نمی آورد و ظن و گمان انسان را به حقیقت نمیرساند. از این رو ارزشی برای ظن و گمان در اثبات احکام شریعت وجود ندارد. مستیآور بودن و ضرر شراب ممکن است حکمت حرمت آن باشد نه علت حرمت. ممکن است، شراب حرام باشد در عین حال که مست آور نیست یا مقدارش کم باشد که ضرر قابل توجه نداشته باشد.بنابراین، قیاس مذکور دلیلی برای حرمت سیگار نمی شود، گرچه برخی از فقها درباره سیگار (به شرط ضرر مهم داشتن) فتوا به حرمت آن دادند.
شراب و سلامت انسان و جامعه
دانشمندان و پزشکان عصر ما اعتراف مى کنند که شراب باعث انواع بیماریهاست، که از جمله مى توان به بیماریهاى قلب، عروق و ناراحتى هاى اعصاب اشاره کرد. یکى از عوامل سکته هاى قلبى و مغزى و سرطان، شرب خمر است.
مشروبات الکلى براى انسان آن قدر آثار منفى دارد که گاه نسل آینده وى را نیز تهدید مى کند، به گونه اى که اگر زن حامله اى شرابخوار باشد جنین او هم در معرض ابتلا به بیماریهاى فوق خواهد بود. همچنین به آمار زیر که در یکى از نشریات معتبر منعکس شده، توجّه کنید:
۶۰% قتلهاى عمد، ۷۵% نزاعهاى خونین منتهى به ضرب و جرح، ۳۰% جرائم ضدّ اخلاقى (از جمله زناى با محارم) و ۲۰% سرقتها، نتیجه استفاده از مشروبات الکلى است.حال این قتل ها، نزاع ها، سرقت ها تجاوزات ناموسى و مانند آن، چه پیامدهایى از جمله شکایت، دادگاه، زندان، مجازات و مانند آن دارد، بحث مفصّلى مى طلبد، که جاى آن اینجا نیست. به علاوه صدر آیه شریفه ۹۱ سوره نساء، به همین قسمت از مضرّات شراب اشاره داشت.
شراب و فقدان معنویت
مشروبات الکلى علاوه بر ضررهاى فراوانى که براى جسم انسان و جامعه دارد، بلاى بزرگى براى معنویّت بشر نیز هست.همان گونه که در آیه ۹۱ سوره نساء آمده، ابتلاى به این امّ الخبائث انسان را از خداوند دور، و از نماز واقعى و حقیقى برکنار مى کند.با توجّه به تمام این مضرّات، که اسلام هزار و چهارصد سال قبل نسبت به آن هشدار داده، و امروزه ثابت و روشن شده، خداوند آن را تحریم کرده است.
