زاهدان یکی از شهرهای مرزی ایران است که تاکنون شهدای بسیاری در راه دفاع از امنیت و آرامش این شهر، تقدیم شده اند.
زاهدان مردمی سخت کوش و دلیر دارد که شجاعانه در راه تامین معیشت زندگی خود و خانواده خویش تلاش می کنند و در حفظ و نگه داری مرزهای کشور عزیزمان، ایران، هم تا پای جان ایستاده اند.
اما متاسفانه شرایط امنیتی این شهر بسیار بالا است و قاچاقچیان و اشرار بسیاری در این شهر مشغول فعالیت و داد و ستد هستند.
در تاریخ ۱۹ اسفند ماه سال جاری، یکی از سربازان کمنام امام زمان، که اهل خراسان شمالی بود، در زاهدان به شهادت رسید.
در رابطه با علت این شهادت و جزییان این ماجرا اطلاعاتی در دسترس نیست و تنها خبر شهادت و تشییع پیکر او منتشر شده است. در ادامه مطلب همراه ما باشید تا این خبرها را به نقل از سرهنگ رضا نجفی، فرمانده تیپ شهید دلجویان ارتش در خراسان شمالی بخوانید. و در انتهای مطلب هم می توانید تعدادی از دلایل امنیتی بودن سیستان و بلوچستان را بخوانید.
تا انتهای مطلب همراه ما باشید.
بیوگرافی شهید امیرحسین میرزایی
ایشان متولد ۱۳۷۶/۰۲/۲۰ و عضو گروه اطلاعات رزمی جنوب شرق آجا بود در تاریخ ۱۴۰۱/۱۲/۱۹ در منطقه عمومی سیستان و بلوچستان به فیض شهادت نائل شد.
سرهنگ رضا نجفی در گفتوگویی در بجنورد اظهار داشت: سرباز گمنام امام زمان(عج) ارتش جمهوری اسلامی ایران، ستوانیکم اطلاعات امیر حسین میرزایی به شهادت رسید.
فرمانده تیپ شهید دلجویان ارتش در خراسان شمالی گفت: مراسم استقبال و شب وداع با پیکر این شهید عصر دوشنبه ۲۲ اسفند ماه مقابل مسجد جامع شیروان برگزار میشود.
نجفی تصریح کرد: مراسم تشییع پیکر مطهر شهید، سه شنبه ۲۳ اسفند ماه ساعت۹ صبح مقابل مسجد جامع شیروان با حضور خانواده معظم شهداء، فرماندهان و کارکنان نیروهای مسلح، مسئولین و مردم ولایتمدار و شهید پرور شهرستان شیروان برگزار شد.
خراسان شمالی ۷۷۵ شهید ارتشی در دوران دفاع مقدس و انقلاب اسلامی تقدیم انقلاب و نظام کرده است.
فرمانده ارشد نظامی ارتش جمهوری اسلامی افزود: مراسم استقبال از این شهید بزرگوار ۲۲ اسفندماه سال جاری، ساعت ۱۵ در مسجد جامع شهرستان شیروان و مراسم وداع نیز در همین مکان برگزار می شود.
وی تصریح کرد: همچنین مراسم تشییع شهید والا مقام امیرحسین میرزایی روز سه شنبه ۲۳ اسفند ماه ساعت ۹ صبح مقابل مسجد جامع شهرستان شیروان برگزار و سپس در گلزار شهدای امام زاده حمزه رضا این شهرستان تدفین خواهد شد.
دلایل امنیتی بودن سیستان و بلوچستان
سیستانوبلوچستان بهدلیل موقعیت خاص جغرافیایی، از نظر امنیتی، آسیبپذیری زیادی دارد. ناآرامیهای سیاسی منطقه، محرومیت اقتصادی و پایینبودن شاخصهای توسعه، موقعیت خاص جغرافیایی، مرزی بودن، گستردگی استان در پهنه سرزمین، مبادلات و پیوندهای دو سوی مرز، پدیده قاچاق کالا و موادمخدر و همزیستی گروههای مختلف قومی و مذهبی، زمینههای بالقوه و تأثیرگذار امنیت در این استان بهحساب میآیند.
اگر امنیت اقتصادی را در کانون توجهمان قرار دهیم، با نظر داشت اینکه حسب فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی: «استان سیستان و بلوچستان، استانی است با ظرفیتهای پنهان و محرومیتهای آشکار»، بهرغم هزینههای قابل تأملی که در این استان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی صورت گرفته، این استان در شاخص توسعهیافتگی رتبه آخر کشوری را یدک میکشد و این بهمعنای وجود مهاجرت روستاییان به شهرها، رونق حاشیهنشینی، آسیبهای اجتماعی و بهطور خلاصه ناامنی اجتماعی داخلی است.
عامل دیگری که امنیت ساکنین سیستان و بلوچستان را به مخاطره میاندازد، شبکه قاچاق کالا و مواد مخدر است. همسایگی این استان با دو کشور افغانستان و پاکستان مزید بر علت است. بهدلیل عدم وجود امنیت و ترانزیت مواد مخدر در این دو کشور، بیش از ۴۵۰ هزار نفر از اتباع افغانستانی به این استان، مهاجرت کردهاند که باعث ایجاد برخی مشکلات شده است.
گرچه بهدلیل ناامنی اقتصادی که به آن اشاره شد، اندکی از مردم سیستان و بلوچستان به این موضوع روی آوردهاند، اما قاچاقچیان مواد مخدر با هوشیاری نیروهای نظامی و انتظامی، در این استان ناامنی اندکی توانستهاند ایجاد کنند. البته به مخاطرهانداختن تردد خودروها و نفرات در جادهها و خیابانهای منتهی به مرزها، از جمله ناامنیهایی است که نمیتوان چشم بر روی آن بست.
مؤلفه دیگر زمینهساز ناامنی، وجود گروههای قومی متنوع در این استان سیستان و بلوچستان است. این موضوع برخلاف آنچه توسط افراطیون اقوام گفته میشود، طی قرون و اعصار و خصوصاً بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، بهطور نسبی برای امنیت مردم استان، کمترین مشکل را ایجاد کرده است.
انسجام و وحدت اجتماعی اقوام مختلف در استان سیستان و بلوچستان، زبانزد خاص و عام بوده و است و در جان کلام، این استان را به «پایتخت وحدت اسلامی» تبدیل کرده است.گروههای قومی و مذاهب مختلف، در حراست از کیان ایران اسلامی چه در جبهههای شرق کشور، دفاع مقدس و دفاع از حرم، دوشادوش هم با دشمنان نظام و اسلام، با بصیرتی مثالزدنی برخاستهاند و جانانه ایستادگی کردهاند.
میزان تنشها و درگیریهای اجتماعی آنقدر در سیستان و بلوچستان ناچیز است که این استان در سال گذشته، حائز رتبه آخر در وقوع جرم و رتبه اول در پیشگیری و کشف جرم در کشور بوده و این افتخار بزرگی برای مردم شریف این استان است.
از نگاه دیگر، این استان همواره مورد هدف مطامع گروههای مختلف معاند نظام بوده است. گروههایی که در سطح ملی و گاه بینالمللی توسط دشمنان اسلام و ایران بزرگ اسلامی، برای تجزیهطلبی، یا بازی در میدان استکبار جهانی، اقدامات خرابکارانه و ایذایی داشتهاند. در مقاطعی اقدامات این گروهکها فزونی یافت، اما شدت و کثرت این نوع عملیات ایذایی، نسبت به مناطق مشابه، از دیدگاه امنیتی و انتظامی، حائز اهمیت نبوده و بهشکرانه الهی طی سالیان اخیر، این استان از این جهت هم امنترین استان بوده است.
بررسی علل ناامنی، شناخت فرصتها و قوتهای گروههای قومی و مذهبی تأثیر بهسزایی در امنیت پایدار منطقه و به تبع آن امنیت ملی دارد. از اینروی، با شناخت دقیق آسیبها و تهدیدات و تبدیل آنها به فرصت و در نهایت به قوت میتوان ضمن ایجاد یک ثبات نسبی در منطقه از پتانسیلهای گروههای قومی و مذهبی در مقابله با تهدیدکنندگان و تحریککنندگان خارجی برخاست و مانع از سوءاستفاده آنها شد.
مهمترین و ریشهایترین عامل در بهمخاطرهافتادن امنیت سیستان و بلوچستان، عقبماندگی تاریخی و عدم توسعهیافتگی استان است که باید دولت اعتبارات و تسهیلات جهشی و فزایندهای ورای سرانههای معمول استانی به این استان تخصیص دهد و در قالب برنامههای کوتاهمدت، درجه توسعهیافتگی سیستان و بلوچستان و سطح رفاه مردم استان را ارتقا بخشد.
در یک جمعبندی باید گفت که هم اکنون استان سیستان و بلوچستان در جرایم کیفری رتبه آخر کشوری را دارا است و تمامی گردشگرانی که به این استان سفر میکنند با استقبال گرم مردم روبهرو میشوند و میتوان ادعا کرد: «امنترین استان برای گردشگران، سیستانوبلوچستان است.»
در همه نقاط کشور، شلیک گلوله محتمل است اما جریانی در کشور بهدنبال سیاهنمایی مسائل استان سیستان و بلوچستان هستند بهگونهای که اگر اینجا گلولهای شلیک شود، انگار یک موشک شلیک شده است.
میتوان به جرأت گفت که زمینهساز این نوع نگاه به استان، تولید و انتشار فیلمهای سینمایی و برنامههای تلویزیونی بوده است. پیش از انقلاب، فیلم «بلوچ»، به کارگردانی مسعود کیمیایی، از اولین فیلمهایی است که تصویری ناامن از این استان به نمایش میگذارد. پس از انقلاب و بهویژه در دهه ۶۰ و ۷۰، که بازار سینمای اکشن پرمخاطب بود، لوکیشن اکثر این فیلمها سیستان و بلوچستان است. «تاراج»، «دادشاه»، «عقرب»، «آخرین خون»، «قافله»، «چشم عقاب» و «جدال در تاسوکی» از جمله این فیلمها است، که داستان اغلبشان قاچاق مواد مخدر یا عتیقه و درگیریهای مسلحانه است.
در مجموع امیدواریم متولیان فرهنگی و سیاستمداران کشور در سطح ملی و استانی، نگاه عامه را نسبت به مردم استان سیستان و بلوچستان و فرهنگ غنی و تاریخی آنان متحول سازند و از برخوردهای احساسی و هیجانی پرهیز کنند.