جنگ هشت ساله ایران، جنگی بود که به سرزمین تازه انقلاب کرده ما تحمیل شد. در این جمگ که هشت سال به طول انجامید، همه جهان در برابر ایران بودند، اما دلاور مردان ایرانی با دستان خالی و تنها با امید به پروردگار بزرگ راهی میدان نبرد حق علیه باطل شدند و در این راه از نثار جان و مال خود هم چشم پوشی نکردند.
شهدای این هشت سال، غیور مردانی بودند که از جای جای کشور به پا خواستند و عازم نبرد شدند. یکی از این مردان بزرگ ششهید محمد رضا افراز بود که در سن جوانی، از خانواده و خانواده گذشت و به جنگ رفت. محمد رضا افراز در سن ۲۳ سالگی جام شهادت را نوشید و به دیدار پروردگارش شتافت. اینکه جوانانی با این سن کم و در حالی که تازه به دوران شیرین جوانی رسیده اند، از همه چیز خود دست می کشند و راهی جنگ می شوند، نشان دهنده عظمت روح آنها و تربیت درست در یک خانواده ایرانی و اسلامی است.
این شهید بزرگ، مردی اهل تهران بود که در عملیات کربلای یک، که برای آزادسازی مهران صورت گرفته بود، بر اثر برخورد خمپاره به شهادت رسید. با ما همراه باشید تا با این شهید بزرگوار و عملیات کربلای یک بیشتر آشنا شویم.
بیوگرافی شهید محمد رضا افراز
شهید محمدرضا افراز در ۱ فروردین ماه سال ۱۳۴۲ در شمیرا نات دیده به جهان گشود. درش حسین و مادرش، سکینه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید والامقام دارای ملیت ایران و مذهب اسلام شیعه بود.وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد و به عضویت سپاه پاسداران درآمد.
این شهید گرانقدر سرانجام در ۱۱ تیر ماه سال ۱۳۶۵ در سن ۲۳ سـالگی و در عملیات سال کربلای۱ حوادث ناشی از درگیری در قلاویزان به شهادت رسید.
مزار این شهید در شهداچیذر قرار دارد.
اطلاعات کلی
جـزئیات شـهادت
عملیات کربلای یک
در سال ۱۳۶۵ گزارش‌ها نشان می‌داد که عراق بنا دارد تا به مهران حمله کند و همین طور هم شد. تلاش عراق برای تحت‌الشعاع قرار دادن پیروزی بزرگ ایران در عملیات والفجر ۸ (فاو)، اشغال مهران را در پی داشت. مهران از دست رفته بود، اما مدافعان همچنان برای توقف پیشروی عراق در ارتفاعات اطراف مهران می‌جنگیدند. اگر عراقی‌ها تمام ارتفاعات منطقه را نمی‌گرفتند، موقعیتشان در مهران آسیب پذیر بود و پس گرفتن مهران قدری آسان‌تر می‌شد. در دیگر سو هم عراقی‌ها جشن گرفته بودند و این طور توی بوق و کرنا می‌کردند که نیرو‌های طلایی صدام در عملیات” خون خواهی” قهرمانان مهران را فتح کردند. عراق پس از اشغال منطقه، با تثبیت موقعیت خود به تحکیم و گسترش موانع و مواضع دفاعی مانند احداث خاکریز‌ها و کانال‌های ضد خودرو، ضدنفر، میدان‌های مین، سیم‌های خاردار، مواضع کمین، سنگر‌ها و … در منطقه اشغالی پرداخته بود و برای دست‌یابی به پدافندی کارآمد، ضمن مسلح کردن زمین، اقداماتی کرد که نتیجه‌ی آن، تخریب گسترده ساختمان‌های مسکونی و تجاری شهر بود.
مرحله اول لشکر ۱۷ علی بن ابی طالب با ۴ گردان از تپه ۲۶۵ تا تپه ۲۰۷ قلاویزان. لشکر ۲۵ کربلا با ۵ گردان از راست لشکر ۱۷ در تپه ۲۰۷ تا دامنه‌های شمالی قلاویزان. لشکر ۴۱ ثارالله با ۴ گردان از راست لشکر ۲۵ در شیب‌های شمالی تا شیار آبشور. لشکر ۲۷ محمد رسول الله با ۷ گردان از راست لشکر ۴۱ در شیار آبشور تا حاشیه دهلران- مهران. لشکر ۱۰ سیدالشهدا با ۶ گردان از جاده دهلران- مهران تا ساحل مسیر گاوی. مرحله دوم و سوم هم یگان‌هایی که در مرحله اول، به منزله احتیاط قرارگاه به شمار می‌آمدند. با حفظ آمادگی، باید در مرحله دوم و سوم نبرد، به اجرای مأموریت می‌پرداختند. این یگان‌ها عبارت بودند از لشکر ۵ نصر با ۴ گردان، تیپ امام حسن با ۵ گردان و تیپ ۲۱ امام رضا با ۴ گردان.
شروع عملیات
بر اساس طرح، قرار بود عملیات در سه مرحله اجرا شود؛ اما با دست‌یابی به موفقیت سریع در هر سه مرحله، عملیات به پنج مرحله افزایش یافت و با دستاوردی بیش از آنچه در طراحی عملیات پیش بینی شده بود، موفقیتی دیگر در تاریخ جنگ تحمیلی رقم خورد. آزادی مهران خستگی را از تن رزمنده‌ها بیرون برد. ایرانی‌ها تمام برنامه‌های فرماندهی عراق را از بین بردند. فرمانده عراقی می‌گفت: ما آمدیم خودمان را پیدا کنیم، دیدیم ایرانی‌ها جای ما را در مهران گرفته‌اند. پرچم ایران در حالی بر فراز مهران افراشته شد که هنوز جمله تاریخی صدام از بلندگوی رادیو بغداد شنیده می‌شد که مهران مهریه فاو است و گوینده رادیو ایران می‌گفت: پس ماهواره‌های جاسوسی ابرقدرت‌ها کجا هستند تا سوختن تجهیزات عراق را در شهر مهران ببینند؟!
