آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد.

وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان
طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند. این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود:«و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه ۲۵) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.»

اصلاح و ارتقاء انسان در خانواده راحت‌تر از هر جای دیگری است؛ ثواب برخی کارهای سادۀ زن و مرد در خانه، از هزار عبادت و خدمت اجتماعی بالاتر است.

گفتیم که اصلاح خانواده نسبت به اصلاح فرد و جامعه، از اولویّت و اوّلیت برخوردار است. یکی از دلایلش، سهولت اصلاح فرد در خانواده و کسب نور و معنویت در خانه است. یعنی اعضاء یک خانواده به کمک همدیگر راحت‌تر می‌توانند راه ارتقاء و سعادت را طی کنند، ولی اصلاح جامعه خیلی سخت‌تر و پیچیده‌تر است. یک فرد هم اگر بخواهد به تنهایی خودش را اصلاح کند، بدون یار و همراه، خیلی برایش سخت است. رسیدگی به وضع معنوی افراد در خانواده، راحت‌تر از این است که یک فرد بخواهد به تنهایی رشد کند و یا اینکه در یک جامعه بخواهیم به وضع معنوی افراد برسیم.

قرآن نعمت های بهشت را برای ترغیب انسان ها به عمل تشریح کرده ، بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح است. خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است. آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد.

وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان
طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند. این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود:«و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه ۲۵) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.»

ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد برمی گردد، نه فقط به مردان بهشتی.

ازواج جمع زوج به معنای همسر است ،نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم می فرماید: «و زوجناهم بحورعین؛( دخان، آیه ۵۴) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم» در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمی گردد.

«حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج۶، ص ۲۶۱) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.

بنابراین تا این جا وعده همسران پاک و زیبا چشم بود، هم برای زنانی که بهشتی می شوند و هم برای مردانی که بهشتی می شوند.

در بهشت داخل نمى ‏شود، جز کسى که امامان را بشناسد و امامان نیز او را بشناسند .

بهشت، جایگاهی است که همه انسان ها رسیدن به آن را آرزو می کنند. همه افراد در نهاد خویش، چنین خواسته ای را دارند و اهل ایمان هم سودای دستیابی به آن عالم جاویدانِ بدونِ رنج و ناراحتی را در سر می پرورانند. آنان هم که با بصیرت و عرفان به جهان هستی می‌ نگرند و خود را پاک و صالح احساس می کنند، برای نجات از سختی ها و تلخی ها و پرگشودن به جهان نعمت ها و لذّت ها، با خوشحالی خواستار کنار رفتن «پرده و حجاب تن» هستند. اما اینکه بهشت چگونه جایگاهی است، عوامل ورود به بهشت چیست و درجات بهشتیان چگونه است، از مجهولاتی است که دست یافتن به آن ها برای آدمی بسیار خوشایند است.

امام علی علیه السلام در نهج البلاغه به این مسائل پرداخته است. بهشت چگونه مکانى است؟ امام علیه السلام در توصیف جایگاه بهشت می فرماید: «وَ یُخَلِّدْهُ فِیَما اشْتَهَتْ نَفْسُهُ، وَ یُنْزِلْهُ مَنْزِلَ الْکَرَامَهِ عِنْدَهُ، فِی دَار اصْطَنَعَهَا لِنَفْسِهِ، ظِلُّهَا عَرْشُهُ، وَ نُورُهَا بَهْجَتَهُ، وَ زُوَّارُهَا مَلاَئِکَتُهُ، وَ رُفَقَاؤُهَا رُسُلُهُ؛ خداوند آن انسان پارسا و با تقوا را در آنجا که خود مى ‏خواهد، زندگى جاوید مى‏ دهد و در نزد خود در جایگاه گرامى و با ارزش منزل مى ‏دهد؛ در سرایى که خداوند آنان را براى دوستان خود برپا ساخته است، سایبان آن عرش او و روشنایى آن، خوشنودى او و دیدار کنندگان آن، فرشتگان و دوستان آن، پیامبران مى ‏باشند.»(۱)

قرآن نعمت های بهشت را برای ترغیب انسان ها به عمل تشریح کرده ، بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح است. خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است. آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد.

وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان
طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند. این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود:«و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه ۲۵) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.»
ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد برمی گردد، نه فقط به مردان بهشتی.
ازواج جمع زوج به معنای همسر است ،نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم می فرماید: «و زوجناهم بحورعین؛( دخان، آیه ۵۴) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم» در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمی گردد.

«حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج۶، ص ۲۶۱) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.