در آیه ۶۲ مریم درباره بهشتیان می خوانیم: “ولهم رزقهم فیها بکره وعشیا: هر صبح و شام روزی آنها در بهشت مقرر است”. از آیات قبل از این آیه به خوب استفاده می شود که این توصیف درباره بهشت آخرت است که از آن تعبیر به «جنات عدن» شده به بهشت برزخی، حال این سوال پیش می آید که مطابق آیات دیگر قرآن بهشتیان هرچه بخواهند از مواهب و روزیها در هر ساعت و هر زمان برای آنها مهیا است، این چه موهبتی است که هر صبح شام به آنها اعطا می شود؟ مسلما این مواهب جدید و تازه مادی و معنوی است که در این دو وقت به آنها داده می شود، و طبعا به مقامات بالاتری سوق داده خواهند شد. در این زمینه حدیث پرمعنایی از پیغمبر اکرم (ص) نقل شده که مطلب را روشن می سازد، می فرماید: «و تاتیهم طرف الهدایا من الله تعالی لمواقیت الصلاه التی کانوا یصلون فیها فی الدنیا، تسلم علیهم الملائکه: هدایای نخبه و جالب از سوی خداوند بزرگ در اوقاتی که در دنیا نماز می خواندند به آنها می رسد، و فرشتگان به آنها سلام و درود می فرستد».

یکی از موضوعات جذاب و ضروری به اذعان خیلی از عزیزان و جوانان، موضوع عوامل بهشتی شدن است. در شروع بحث این موضوع را می خواهیم یادآوری کنیم که ما نباید رحمت خدا را دست کم بگیریم و باید به او عاقلانه و عاشقانه امیدوار بود؛ عاقلانه از آن باب که این گونه نباشد که من فکر کنم می توانم هر گناه و خطایی را عمداً مرتکب شویم و بعد بگوییم خدا مهربان است، خدا رحیم است … از طرفی باید عاشقانه به او امیدوار بود از این باب که منی که می دانم گناهکارم، الان پشیمانم و توبه می کنم ، به رحمت او حسن ظن داشته باشیم و عاشقانه به عنوان یه عبد گناهکار از او عذرخواهی کنیم درست مثل فرزند خطاکاری که پدر و مادر را دوست دارد اما گاهی خطا و سرپیچی می کند ولی در نهایت عاشقانه با آن ها ارتباط دارند و عذرخواهی هم دارند…

عده ای بیان می کنند که آیا وقتی به نماز و روزه توجه بکنیم و بر انجام آن ها مقید باشیم بهشتی می شویم؟ پاسخ عرض می کنیم که هرکس نمازوروزه هایش را برای رضای خدا می گیرد وبه آنچه که لازمه دینداری است عمل کند انشاالله اهل بهشت است!

هرکس نماز و روزه هایش را برای رضای خدا می گیرد وبه آنچه که لازمه دین داری است عمل کند انشاالله اهل بهشت است! نمی خواهیم بگوییم بهشت رفتن سخت است! ولی برای بهشتی شدن باید تلاش کرد .

اصلاح و ارتقاء انسان در خانواده راحت‌تر از هر جای دیگری است؛ ثواب برخی کارهای سادۀ زن و مرد در خانه، از هزار عبادت و خدمت اجتماعی بالاتر است.

گفتیم که اصلاح خانواده نسبت به اصلاح فرد و جامعه، از اولویّت و اوّلیت برخوردار است. یکی از دلایلش، سهولت اصلاح فرد در خانواده و کسب نور و معنویت در خانه است. یعنی اعضاء یک خانواده به کمک همدیگر راحت‌تر می‌توانند راه ارتقاء و سعادت را طی کنند، ولی اصلاح جامعه خیلی سخت‌تر و پیچیده‌تر است. یک فرد هم اگر بخواهد به تنهایی خودش را اصلاح کند، بدون یار و همراه، خیلی برایش سخت است. رسیدگی به وضع معنوی افراد در خانواده، راحت‌تر از این است که یک فرد بخواهد به تنهایی رشد کند و یا اینکه در یک جامعه بخواهیم به وضع معنوی افراد برسیم.

قرآن نعمت های بهشت را برای ترغیب انسان ها به عمل تشریح کرده ، بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح است. خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است. آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد.

وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان
طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند. این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود:«و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه ۲۵) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.»

ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد برمی گردد، نه فقط به مردان بهشتی.

ازواج جمع زوج به معنای همسر است ،نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم می فرماید: «و زوجناهم بحورعین؛( دخان، آیه ۵۴) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم» در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمی گردد.

«حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج۶، ص ۲۶۱) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.

بنابراین تا این جا وعده همسران پاک و زیبا چشم بود، هم برای زنانی که بهشتی می شوند و هم برای مردانی که بهشتی می شوند.