در این گزارش به بیان حدود تراشیدن ریش و سبیل از نگاه شرع میپردازیم…
ریش در دوران باستان اهمیت خاصی داشت، مردان مصری از سه هزار سال پیش از میلاد مسیح با ابزار و لوازمی مانند نخ طلا صورت خود را زینت میدادند و هخامنشیان به وسیله انبرک و پیچیدن ریش به دور حلقه هایی، آن را به شکل استادانه فر می دادند. تراشیدن ریش که در ایران باستان برای مردان نوعی مجازات محسوب میشد، در دوران ساسانیان به عنوان اصلاح و پیرایش فراگیر شد. در عصر صفویه شاه عباس دستور تراشیدن عمومی ریش را صادر کرد و همه مردان حتی روحانیون موظف به تراشیدن ریش خود شدند. پس از دوران صفویه تراشیدن یا نتراشیدن ریش اجباری نبوده و این در حالیست که در نگاه اغلب فقها تراشیدن ریش منع شده است. در این گزارش به بیان حدود تراشیدن ریش و سبیل از نگاه شرع میپردازیم.