قرآن نعمت های بهشت را برای ترغیب انسان ها به عمل تشریح کرده ، بهشت هم متعلق به همه مردان و زنان صالح است. خدا در پاداش دادن هیچ تفاوتی بین زن و مرد قرار نداده است. آنچه در وصف همسران بهشتی در آیات قرآن آمده، تنها بخشی از نعمت های بهشتی است، گرچه حتی همین مورد اختصاص به مردان ندارد.
وعده همسران پاک و زیبا برای زنان و مردان
طبق آموزه های وحیانی در بهشت هر کدام از مرد و زن از نعمت و لذات مناسب خود با همسران پاکیزه برخوردارند. این موهبت اختصاص به مردان ندارد، مثلاً قرآن کریم فرمود:«و لهم فیها ازواج مطهره؛ (بقره، آیه ۲۵) برای بهشتیان در آن جا همسرانی پاک و پاکیزه است.»
ضمیر «هم» در آیه به همه بهشتیان اعم از زن و مرد برمی گردد، نه فقط به مردان بهشتی.
ازواج جمع زوج به معنای همسر است ،نه زوجه به معنای زن. در آیه دیگر هم می فرماید: «و زوجناهم بحورعین؛( دخان، آیه ۵۴) آن ها را با همسرانی درشت و زیبا چشم تزویج گردانیم» در این آیه هم ضمیر به همه بهشتیان برمی گردد.
«حور عین» وصف زیبایی همسران بهشتی اعم از زن و مرد است، زیرا واژه «حور» جمع احور (مرد سیاه چشم) و جمع حوراء (زن سیاه چشم) است. واژه «عین» جمع اعین (مرد درشت چشم) و جمع عیناء (زن درشت چشم) است.( ناصر مکارم، پیام قرآن، ج۶، ص ۲۶۱) پس داشتن همسر در بهشت برای مرد و زن مطرح است.
بنابراین تا این جا وعده همسران پاک و زیبا چشم بود، هم برای زنانی که بهشتی می شوند و هم برای مردانی که بهشتی می شوند.
