می گویند قبل از «پاستور» دانشمند معروف فرانسوی کسی به یقین نمی دانست که دامنه حیات و زندگی تا کجا گسترده است؛ همه خیال مـی کردند زنـدگی در هـمین دایره محدودی است که بـا چـشم مـی‌بینیم و جانوران و گیاهانی کوچک و بزرگ در آن دیده می‌شود.
ولی پاستور به کمک آزمایشها و تجسسات علمی روزنه‌ای به جهان عجیبی که میلیون ها میلیون جاندار در آن زندگی مـی‌کنند در بـرابر چـشم دانشمندان گشود و پس از او میکروسکپ های نیرومند که قدرت دید انـسان را چـند هزار مرتبه زیادتر می کند به کلی پرده از این جهان اسرارآمیز برداشت، دنیائی خاموش اما پر از فعالیت و جنب‌وجوش که جاندارانی به اشکال و حرکات گـوناگون در آن در گـردشند یـک قطره ی آب برای آنها حکم دریاچه‌ای را دارد و ذرات غبار معلق در فضا هـواپیماهای غول پیکری برای آنها محسوب می گردد، در یک منزل کوچک که چند نفر بیشتر نمی‌توانند زنـدگی کـنند میـلیونها از آنها در یک گوشه آن سکنی دارند و کسی هم خبر ندارد!
این جانداران کوچک که به همین مـلاحظه آنـها را «میکرب» می نامند بعضی زیان- بخش و بعضی سودمندند، ولی اگر تعجب نکنید همه آنـها – بـدون اسـتثناء – برای زندگی ما ضرورت داشته و در رشد و نمو و بقاء ما نقش مؤثری دارند چنانکه شرح آن ـ را خـواهیم دانـست.
