سجده سهو در احکام مربوط به نماز تاکید شده است که این سجده در موارد خاصی از فراموشی های نماز می تواند سبب جبران باشد. در ادامه احکام و جزئیات و ذکر سجده سهو را به شما دوستان شرح می دهیم و همچنین در خصوص زمان مناسب به جا آوردن این سجده خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

اگر یقین یا گمان به یک طرف شک پیدا کرد همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند وگرنه به دستورهایی که گفته می شود عمل نماید و آن نه صورت از این قرار است:

اول: آن که بعد از سر برداشتن از سجده دوم شک کند دو رکعت خوانده یا سه رکعت، که باید بنا بگذارد سه رکعت خوانده و یک رکعت دیگر بخواند و نماز را تمام کند و بعد از نماز یک رکعت نماز احتیاط ایستاده یا دو رکعت نشسته به دستوری که بعد گفته می شود بجا آورد.

برخی از سوره های قرآن کریم سجده دارند از این رو واجب است افرادی که قرآن را تلاوت می کنند زمانی که به این سوره ها می رسند، سجده واجب آن را به جای بیاورند.

اگر انسان به آیات مذکور گوش فرا دهد واجب است که سجده کند و اگر تنها آنها را بشنود (به گوش او برسد بدون این که قصد شنیدن داشته باشد) اگر چه سجده واجب نیست ولی احتیاط آن است باز سجده کند.

در برخی از روایات که از ائمه معصومین ـ علیهم السّلام ـ نقل شده آمده است که باید موقع خواندن یا شنیدن آیاتی از قرآن کریم سجده کرد.[۱] به آن آیات، آیات عزائم و به سوره‌هایی که آن آیات را در بردارند، سُور عزائم می‌گویند. و ائمه ـ علیهم السّلام ـ که این روایات را از پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ نقل کرده‌اند و پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ نیز از خداوند نقل کرده است. پس این دستور سجده که از ائمه ـ علیهم السّلام ـ صادر شده در واقع دستور خداوند است و ما از روی تعبد آن را قبول می‌کنیم و به آن عمل می‌نمائیم.

مستحب است در قنوت نماز این ذکر خوانده شود:

«لا اله الا الله الحلیم الکریم لا اله الا الله العلى العظیم سبحان الله رب السموات السبع و ربّ الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و ربّ العرش العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین»

و نیز آیه شریفه: «ربّنا اغفرلى و لوالدىّ و للمؤمنین یوم یقوم الحساب».

هم چنین آیه شریفه: «رَبّنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهّاب»

در سجده خواندن این دعاها خوب است:

۱- «یا لطیف ارحم عبدک الضعیف، یا جلیل ارحم عبدک الذلیل».ای خدای مهربان به بنده ضعیفت رحم کن،ای خدای بزرگ ،به بنده ذلیلت رحم نما.

چکیده: برای پیمودن نردبان بندگی و رسیدن به قله که جوار قرب الهی می‌باشد راه‌های مختلفی سفارش شده است که یکی از آن راه‌ها برای رسیدن به نوک قله که نزدیکترین راه برای بنده و منفورترین راه برای شیطان است، سجده می‌باشد

«سجده » در ظاهر یک عملی است که وقتی انجام می‌گیرد که شخص سر برزمین بگذارد و نگاهش بر زمین بوده و همۀ اشیا و افراد اطرافش را از جلوی چشم خود دور کند.

اما «سجده» در باطن، حقیقت آن حاصل نمی‌شود مگر جدایی وانفصال قلب و روح و خواست انسان از آنچه غیر خداست و متوجه ساختن تمام وجود خود به مقام عبودیت حضرت باری تعالی، که در نهایت به مقام «فناء» منجر خواهد شد، که بالاترین مقام وکمالی است که برای انسان حاصل می‌شود. وسجده را راهی برای رهایی از کید شیطان معرفی می کنند آنجایی که شیطان قسم یاد می‌کند که بنده‌های خداوند را از چهار جهت (جلو، پشت، راست وچپ) گمراه می کند [اعراف/۱۷] برخی گفته‌اند باز دو راه برای رهایی از کید و وسوسه‌های شیطان باقی می‌ماند که همان راه آسمان و زمین (بالاو پایین) که همان دعاو سجده کردن می‌باشد.