بدان نمازی است بین نماز مغرب و عشا که فضیلت بسیار دارد و چون از آن ساعت مردم غفلت دارند، لذا نماز غفیله اش نامیدند و آن دو رکعت است.
غفیله اسم مصغر از غفلت است؛ یعنی غفلت کوچک
آمده است، در ساعت غفلت اگر دو رکعت نماز- هر چند خفیف و مختصر خوانده شود خداوند آن شخص را اهل دار کرامت (بهشت) قرار مىدهد. (همان، ص ۱۲۰) گفتنى است که کلمه غفیله از ماده غفلت است و علت این که این نماز را غفیله ى گویند، به خاطر این است که ساعت غفلت (بین مغرب و عشا) خوانده مىشود زیرا معمولاً در این ساعت شیطان سعى مىکند افراد را از یاد خدا و فضیلت وصفناپذیر نافله غافل نماید.
شاید یکی از دلایل توصیه به اقامه نماز غفیله و ثواب آن، این است که: حضرت یونس علیه السلام یک لحظه غفلت کرد و از قوم خود جدا شد و سرنوشت او با دریا و ماهی پیوند خورد و در شکم ماهی پس از انابه به درگاه خدای سبحان نجات پیدا کرد و شاید تأکید رسول اکرم صلی الله علیه و آله بر این نماز، به لحاظ غفلت های کوچک و بزرگی باشد که ما هر روز مرتکب می شویم. تا ما هم از ظلمت های ظاهری و باطنی نجات پیدا کنیم.
بزرگان گفته اند: بالاترین ذکر در بین اذکار، ذکر یونسیه «لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» است.
آیاتى که در نماز غفیله خوانده مى شود اثر و خواصى دارد که اهل بیت(علیهم السلام) از آن مطلع بودند; ازاین رو به ما چنین دستورى داده اند; مثلا در مورد ذکر«لااله الاّانت» که در اول نماز غفیله خوانده مى شود، از پیامبر(صلى الله علیه و آله) نقل شده که فرمودند: اسم اعظم خداست و موجب استجابت دعا مى باشد.
قسمتى از ذکر نماز مستحبى که در رکعت اوّل خوانده مى شود در سوره انبیا، آیه هاى ۸۷ و ۸۸ آمده و به ذکر «یونسى» نیز معروف است و همان دعایى است که حضرت یونس(علیه السلام) موقعى که در شکم ماهى بزرگ بود خواند و براى نجات خود از خدا کمک خواست. ذکر دیگر نماز غفیله که در رکعت دوم و بعد از سوره حمد مى آید ـ در سوره انعام، آیه ۵۹ آمده است که در این آیه شریف، از اسرار غیب و علم و قدرت خدا و وسعت دایره حکم و فرمان او سخن به میان آمده است.
در روایات شیعه برای نماز غفیله ثواب و فواید بسیاری بیان شده که ما در این جا به برخی از آنها اشاره می نماییم.
