خداوند در آیات ۱۶۴ و ۱۷۳ سوره بقره، ۱۵۷ سوره اعراف، ۱۰۶ سوره مائده، ۱۴ سوره نحل، ۱۲ سوره فاطر و ۱۲ سوره جاثیه حکم شرعی حیوانات حلال گوشت و حرام گوشت را بیان کرده و خوردن مردار، گوشت خوک و گوشت حیوانی که برای غیر خدا ذبح شده را ممنوع شمرده است.
خداوند در این آیات پاکیزه‌ها را حلال و ناپاکی‌ها را حرام اعلام کرده است اما حکم شرعی تناول گوشت انواع حیوانات توسط پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) تشریح شده است.
فقهای و دانشمندان دینی از میان آبزیان دریایی فقط ماهیان دارای فلس (پولک) و میگو را حلال گوشت دانسته‌اند و بیشتر آنها خوردن لابستر، خرچنگ، هشت پا و صدف دریایی را حرام اعلام کرده‌اند.
حجت‌الاسلام و المسلمین بهاری با اشاره به حلال یا حرام گوشت بودن آبزیان دریایی اظهار داشت: خداوند در سوره فاطر می فرماید «این دو دریا یکسان نیست ما از آب شیرین و گوارا و خنک به شما می دهیم و از همان آب گوشت تازه می‌گیرید و از آب تلخ و شور هم گوشت تازه هست برای خوردن» اما به صراحت شرط پولک دار بودن را برای ماهیان بیان نشده است.
وی افزود: با وجود اینکه خداوند در قرآن به شرط پولک‌دار بودن ماهی اشاره نمی‌کند اما تقسیم و تفسیر آن را برعهده پیامبراکرم(ص) و اهل بیت(ع) گذاشته است.
این کارشناس مذهبی به نقل از کتاب «وسائل الشیعه» گفت: در روایات از امام صادق(ع) نقل شده است که «ماهی را که پولک‌دار است را بخورید و حضرت علی(ع) نیز در بازار مردم را از خوردن و فروش ماهی های بدون پولک منع می کردند.»
وی با اشاره به دلایل منع خوردن ماهیان بدون پولک خاطر نشان کرد: از دلایل آن می‌توان به گوشت‌خوار بودن ماهیان بدون پولک ، مردار خوار بودن آنها و آلودگی بدن و گوشت آنها به خاطر نبود پولک اشاره کرد.
بهاری افزود: ماهی‌های پولک‌دار گیاه‌خوار بوده و به واسطه فلس‌ها از آلودگی‌های دریا در امان هستند.
وی یادآور شد: پیامبر اسلام(ص) تنها آبزیان پولک دار و میگو را حلال اعلام کرده‌اند که میگو هم به این دلیل که تمام عمرش را در آب بوده و در همان آب تخم‌ریزی و زندگی می‌کند، حلال اعلام شده است.
