شاید شما نیز از آن دسته از افراد باشید که یکی از مهم ترین آرزوهایی که برای آینده خود در پیش رو دارید، رسیدن به ثروت و موفقیت اقتصادی باشد. اینکه روزی فرا برسد که شما به تمام آرزوهای خود دست پیدا کنید و بتوانید برای مثال مانند برخی از افراد بر ماشین های گران قیمت سوار شوید و یا خانه چند صد متری در یکی از مناطق خوب شهر داشته باشید و در کنار خانواده خود در آسایش و آرامش زندگی کنید.

این آرزویی است که افراد زیادی در سر تا سر دنیا مدام به آن فکر می کنند و شب و روز برای رسیدن به چنین روزی به سختی تلاش می کنند.

قبل از این که نظر اسلام را درباره موسیقی توضیح بدهم، لازم است این نکته را یادآوری کنم که در آیات قرآن کریم و همچنین در روایات، کلمه موسیقی یا موزیک یا معادل آن از کلمات عربی سراغ ندارم؛ در قرآن کریم که قطعاً نیست و در روایات هم تا آنجا که در خاطرم هست، سراغ ندارم.

در این مقاله به بیان گفتاری از شهید آیت الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی درباره حرمت موسیقی است می پردازیم.

ایشان این بیان را در سالیان حضور خود در آلمان (۱۳۴۹ ـ ۱۳۴۳) به عنوان امام مسجد و مرکز اسلامی هامبورگ و در پاسخ به پرسشی که از ایشان در این باره شده فرموده اند.

حضرت خدیجه، نقشی تعیین کننده در ترویج اسلام داشته است

پیامبر از کودکی به راستگویی و درستکاری شهیر بود. ابوطالب عموی پیامبر در سفرهای تجاری پیامبر را همراه خود می برد. اخلاق و کردار درست و هوشمندی پیامبر زبانزد مردم عرب بود و محمدامین خواندن ایشان به واسطه همین حسن شهرت بوده است.

همین اخلاق نیکو که پیامبر در بسیاری از احادیث امت خویش را به آن سفارش کرده است، دلیلی شد خدیجه(س)، یکی از زنان ثروتمند قریش، امور تجاری خود را به ایشان بسپارد و در نهایت با وی ازدواج کند. (زیدان، ۱۳۸۲، ۲۰) یکی از وقایعی که در زندگی پیامبر رخ داد و شاید تاثیر زیادی در افکار خدیجه(س) داشت، شرکت داشتن پیامبر در پیمان حلف الفضول بود.

این مقاله بر آن است که دین الاهی مخصوصاً شریعت اسلام را از منظر عقلانی مورد بررسی قرار دهد که آیا آموزه های شریعت اسلام کاملاً تعبدی است و هر گونه خردورزی و تحلیل عقلانی در باب شریعت اسلام ممنوع است و صرفاً باید به آن ها ایمان آورد یا این که بین عقلانیت و شریعت اسلام رابطه تنگاتنگی وجود دارد و بسیاری از آموزه های آن قابل تفسیر عقلی است؟
مؤلف عقیده دارد که عقلانیت شعار تمامی شریعت های الاهی مخصوصاً آیین خاتم است و همچنین دین با دانش، همسویی دارد ودر قرآن معارف حتی توحید همراه با دلیل و عقلانیت مطرح شده است. در روایت اسلامی نیز به تبع قرآن، ما شاهد این همسویی عقلانیت با آموزه های دین می باشیم . مؤلف در ادامه، تاریخ تفکیک عقلانیت از دین را مورد بررسی قرار می دهد و خاستگاه این تفکیک را عصر جاهلیت و حکومت امویان و حتی حکومت عباسیان و مسیحیت می داند. در پایان چنین نگرشی را مخالف آموزه های قرآنی و روایی می داند.