آفرینش هر چیزی در خود رازها دارد و هر موجودی رتبه ای و مقامی و مسئولیتی داشته و انسان این موجودی که فرشتگان امر به سجده کردن آن شده اند و تکریم آن بر آنان واجب شده، همان دمیده شده از روح خداوند سبحان بوده و خداوند آفرینش زن و مرد را از یک گوهر می داند و چه زن و چه مرد مبداء قابلی واحدی داشته، چون مبداء فاعلی همه آنها خدای یگانه و یکتاست. هیچ مزیتی برای مرد نسبت به زن در اصل آفرینش نیست.
چرا زن برای به آسایش رسیدن مرد آفریده شده است؟
این نکته در بیست و یکمین آیه از سوره روم است که می فرماید:
«وَ مِنْ ءَایَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکمُ مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُواْ إِلَیْهَا وَ جَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّهً وَ رَحْمَهً إِنَّ فىِ ذَالِکَ لاََیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون»و از نشانه هاى او اینکه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد در این نشانه هایى است براى گروهى که تفکّر مى کنند!
در این سوره خداوند به نشانه هایی که نشانگر وحدانیت او و تدبیرش در اداره عالم است می پردازد. و از آیه ۲۰تا۲۵ و با تعبیر “مِن آیاته” به چند نمونه اشاره کرده است. از جمله همین آیه مورد نظر است که به رابطه تسکین دهنده زن و شوهر اشاره می کند.
