در فتوایی نسبتا مشابه «دار الإفتاء مصر» اعلام کرد که آرایش زن برای شوهرش طی ایام ماه مبارک رمضان روزه اش را باطل می کند و با این عمل موجبات باطل شدن روزه شوهرش را نیز فراهم می کند!شیخ «محمد قصیر» از چهره های نسبتا سرشناس وهابیت سعودی و استاد رشته فقه در دانشگاه «القصیم» عربستان هفته گذشته طی اظهاراتی در یک برنامه تلویزیونی، استفاده زنان از ناخن مصنوعی را حرام و غیر جایز دانست.در همین راستا روزنامه «روزالیوسف» چاپ مصر در مطلب دو روز پیش خود نوشت: مرکز «دار الإفتاء» این فتوا را در رده فتواهای احکام روزه ثبت کرده است. این فتوا در نوع خود تک و عجیب است.

ممکن است سوال شود که چرا ما نمی‌توانیم نماز را به فارسی بخوانیم درصورتی که عربی خواندن نماز هیچ فایده‌ای برای ما ندارد بخاطراینکه ما با عربی خواندن نمازچیزی نمی‌فهمیم درصورتی که اگرآن را فارسی بخوانیم به راحتی با خدای خودمان ارتباط برقرار کرده‌ایم. مگر هرکس نمی‌تواند با هرزبانی با خدای خود ارتباط برقرارکند؟

یکی از شبهاتی که ریشه اش به دهه پایانی حکومت منحوس پهلوی بر می گردد و متاسفانه پس از انقلاب نیز در دوره دگراندیشانو قایلان به قرائت های جدید از دین، دوباره جان گرفت این است که گاهی گفته می شود ما که فارس زبانیم چه لزومی دارد نمازمان را به زبان عربی بخوانیم؟ مگر زبان فارسی از حمل مفاهیم بلند اوراد و اذکار دینی ناتوان است؟

قرآن تنها به آیاتی که مستقیما دستور به حجاب دارند، بسنده نکرده بلکه در زمینه ها ی مختلف به ابعاد وسیع حجاب اشاره می کند تا امکان هر گونه سوءاستفاده و سوءتفاهم را منتفی نماید. با خطاب به همسران پیامبر به شیوه ی سخن گفتن اشاره کرده و می فرماید: «بگونه‏اى نرم و لطیف سخن نگویید تا بیماردلان در شما طمع کنند» (فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ( احزاب۳۳))

اگر در جامعه ای حجاب در روابط نامحرم عملی گردد، جرم و جنایت ، فساد و بی دینی، و نارضایتی های همسران از یکدیگر ،و … کاهش چشمگیری پیدا می کند .

اما برای آنکه دستاوردهای حجاب در جامعه ای رویت شود، لازم است منظور واقعی آن اجرا گردد. زیرا منظور از حجاب، علی رغم تلقی عوامانه، نوع خاصی از پوشش نیست؛ بلکه روح حجاب است که باید در فکر و اندیشه، رفتار و گفتار، و نهایتا در پوشش افراد محجب جاری گردد. حجابی که فقط در پوشش ظاهری لحاظ گردد ولی در رفتار، گفتار و برخورد با نامحرم رعایت نشود ،فریبی بیش نیست .

آن گونه که از آیات ۱ تا ۴ سوره الرحمن استفاده مى شود ، یکى از مهم‏ترین نعمت‏هاى الهى بعد از نعمت آفرینش ، نعمت بیان است. در این آیات آمده است: “خداى رحمان، قرآن را یاد داد ، انسان را آفرید ، به او بیان آموخت .”

سخن گفتن به حسب عادت مسأله ساده‏اى به نظر مى رسد اما با کمی تأمل ،می فهمیم که این امر از پیچیده‏ترین و ظریف‏ترین اعمال انسانى است .در قیامت از مسئولیّت زبان سؤال مى شود . در سوره بلد آیات ۸ و ۹ مى فرماید : ” آیا دو چشمش ندادیم ، و زبانى و دو لب .” و بعد می فرماید : ” و هر دو راه‏[ خیر و شر، را بدو نمودیم) ، از این آیات می توان این مطلب را فهمید ، که زبان یکى از ابزارهدایت است .

استخاره در لغت به معنای طلب خیر و نیکی جستن است و راهنمایی گرفتن از خداوند در انجام امور. اما درباره لزوم عمل به استخاره چه میدانید ؟

اوّل: علامه مجلسى مى نویسد: از «شیخ بهایى» نقل شده است: از بزرگان و اساتیدم شنیدم که این دستورالعمل از حضرت ولىّ عصر(علیه السلام) درباره استخاره با تسبیح رسیده است. فرمود: «تسبیح را به دست (راست) مى گیرى و سه بار صلوات مى فرستى و آنگاه قسمتى از تسبیح را (با دست چپ) مى گیرى و دوتا دوتا رد مى کنى; اگر در پایان یک دانه باقى ماند، به معناى «إفعل» (انجام بده) است و اگر دو دانه باقى ماند، مفهوم آن «لاتفعل» (انجام نده) است.