این سوره که بیشتر ناظر به داستان مبارزه مسلمانان با جمعى از یهود به نام” یهود بنى نضیر” است و سرانجام منتهى به بیرون راندن همه آنها از مدینه و پاکسازى این سرزمین مقدس شد، از سوره هاى مهم و بیدارگر و تکان دهنده قرآن مجید است، و تناسب بسیار نزدیکى با آخرین آیات سوره قبل دارد که وعده پیروزى در آن به” حزب اللَّه” داده شده است، و در حقیقت این یک نمونه روشن آن پیروزى است.
سوره حشر
سوره حشر پنجاه و نهمین سوره قرآن جمع آوری شده مرسوم بعد از سوره مجادله و قبل از ممتحنه در جزء بیست و هشتم قرار دارد.
از نظر ترتیب نزول، یکصد و یکمین سوره قرآن با ۲۴ آیه که به اتفاق تمام مورخین و مفسرین در مدینه نازل شده و پانزدهمین سوره ای است که در مدینه نازل گردیده است.
محتواى سوره حشر را مى توان در شش بخش خلاصه کرد:
در “بخش اول” که تنها یک آیه است و مقدمه اى براى مباحث مختلف این سوره محسوب مى شود سخن از تسبیح و تنزیه عمومى موجودات در برابر خداوند عظیم و حکیم است.
در” بخش دوم” که از آیه ۲ تا آیه ۱۰ (مجموعا ۹ آیه) است ماجراى درگیرى مسلمان را با یهود پیمان شکن مدینه بازگو مى کند.
در” بخش سوم” که از آیه ۱۱ تا ۱۷ را تشکیل مى دهد داستان منافقان مدینه آمده است که با یهود در این برنامه همکارى نزدیک داشتند.